Brunello di Montalcino

Montalćino, mali grad koji je do pre četrdeset godina bio na putu izumiranja i od jednog malog prašnjavog mesta bez svetle budućnosti pretvorio se u gradić sa preko milion posetilaca godišnje i to sve zahvaljujući velikom Brunelu.

Montalćino je dom jednog od najpoznatijih i najvećih vina Toskane Brunella di Montalćina.

Brunello bi se moglo prevesti sa lokalnog dijalekta kao lepi tamni, i pored super toskanaca spada u vina sa najdužim životnim vekom i nažalost među najskuplja toskanska i italijinska vina.

Ova regija se nalazi južnije od Firence na nekih sat vremena vožnje južno od Chianti Clasicco regije. Kao rezultat svog položaja i toplije klime, vina su punijeg tela i bogatija od Kjantija. I kako se pravi od Sanđovezea baš ta toplija klima omogućava vinarima sigurnost da će njihov Sanđoveze dostići punu zrelost i time dati vina sa mnogo finijim aromama i velikom kompleksnošću. Kao rezultat ovih pogodnosti još od samih početaka Brunello se pravio kao 100% Sanđoveze za razliku od svojih komšija Kjantija i Vino Nobile di Montepulćano, u koja su se dodavale druge sorte upravo radi dodatne kompleksnosti i aromatike.

Iako pominjem Sanđoveze , moramo znati da se ne radi o istom klonu ove sorte kao kod Kjantija već da je u pitanju klon Sanđoveze Groso ili kako ga lokalci zovu Brunello. U 19 veku ime Brunello se nije koristilo za vino već upravo samo za ovaj klon Sanđovezea. U suštini prva zvanična berba Brunella može da se navede kao 1863, kad je predstavljeno novo vino od strane vinara po imenu Ferruccio Biondi-Santi.

Svoju punu slavu Brunelo stiče tek nakon drugog svetskog rata . Po nekim podacima jedini proizvođač u to vreme je bio pomenuti Biondi Santi koji je imao tek nekoliko objavljenih berbi. 1888, 1891, 1925, 1945.

Većina najboljih  vinograda se nalazi  na oko 500 metara nadmorske visine i vina sa tih vinograda su prefinjena sa malo višim kiselinama i velikom kompleksošću. Dok su vina sa nižih i toplijih vinograda zaokruženija i punija. Ove razlike se mogu najbolje primetiti  u ispod prosečnim godinama kad je izazov napraviti dobar Brunello. Kod ovog vina je momenat godine i dobre berbe od izuzetnog značaja i ne bi trebalo donositi preuranjeni sud o Brunelu na osnovu jedne berbe ili par probanih vina.

Brunelo ima DOCG status i po zakonu mora da odležava duže od većine italijanskih vina, cele četiri godine od čega dve moraju da budu u hrastovom buretu a dve u boci, za običan Brunelo dok je kod rezerve taj period odležavanja malo duži i iznosi  5 godina od čega je 30 meseci u hrastovini . U suštini pravilo je da običan Brunello može da se stavi u promet i na police vinoteka u januaru 5 godinu nakon berbe , a rezerva mora da sačeka šestu godinu da bi mogli da je otvorimo.

Što se tiče drugih zakonskih zahteva vinogradi moraju biti zasađeni sa dobrom ekspozicijom , a da ne prelaze 600 metara nadmorske visine, što je važno u cilju postizanja potpune zrelosti grožđa. Kad su u pitanju osnovni podaci  trenutno je oko 2100 hektara pod Brunelom  sa ukupnom godišnjom proizvodnjom od blizu 9 miliona boca od čega se preko 65 izvozi.

Najveći igrači su Biondi Santi, Barbi, Castelgiocondo, Col D orcia, Il Pogione, a od novih imena najpoznatija su Casanova di Neri, Corte Pavone, Nardi, Donatella Cinelli Colombini, Fuligni i Poggio Antico kao i Gaja i Antinori.